فروکتوزکه به عنوان لووروز نیز شناخته می شود، یک قند ساده طبیعی است که در میوه ها و عسل یافت می شود. این شیرینی دو برابر شیرینتر از شکر است و دارای شاخص گلیسمی پایینی است، که آن را به جایگزینی طبیعی برای قند سفره برای افرادی تبدیل میکند که میخواهند کالری خود را کاهش دهند یا سطح قند خون سالم را حفظ کنند. به همین دلایل، گاهی اوقات از آن برای تهیه کیک، کلوچه و سایر شیرینی ها استفاده می شود. با این حال، هنگام استفاده از شکر میوه در آشپزی خانگی باید مراقب بود، زیرا خواص فیزیکی و شیمیایی متفاوتی با شکر سفره دارد و همیشه نمی توان آن را در مقادیر یکسان در دستور العمل های استاندارد جایگزین کرد.
مونوساکاریدها ساده ترین شکل قند هستند که هر کدام از یک مولکول قند تشکیل شده اند. مونوساکاریدهای زیادی وجود دارد، چه مصنوعی و چه طبیعی، اما تنها مونوساکاریدهای موجود در غذاها فروکتوز، گلوکز و گالاکتوز هستند. مونوساکاریدها معمولاً به صورت جفت به هم متصل می شوند که در این صورت تبدیل به دی ساکاریدهایی مانند ساکارز، مالتوز و لاکتوز می شوند. مولکول های قند همچنین می توانند به زنجیره های طولانی به نام پلی ساکاریدها یا کربوهیدرات های پیچیده متصل شوند. از نقطه نظر تغذیه ای، کربوهیدرات های پیچیده را می توان مهم ترین شکل قند در رژیم غذایی در نظر گرفت، زیرا شکستن آنها در سیستم گوارش و تولید سطوح قند خون پایدار تری نسبت به قندهای ساده که به سرعت فرآوری شده اند، زمان بیشتری می برد.
فرمول شیمیایی مونوساکاریدها به طور کلی شامل چند برابر CH2O است. در یک مونوساکارید معمولی، اتم های کربن زنجیره ای را تشکیل می دهند که در آن هر اتم کربن به جز یک اتم به یک گروه هیدروکسیل متصل است. کربن بدون پیوند با مولکول اکسیژن یک پیوند دوگانه ایجاد می کند و یک گروه کربونیل تشکیل می دهد. موقعیت گروه کربونیل مونوساکاریدها را به کتوز و آلدوز تقسیم می کند. یک آزمایش آزمایشگاهی به نام تست Seliwanoff از نظر شیمیایی تعیین می کند که آیا یک قند خاص یک کتوز (اگر قند) باشد یا یک آلدوز (مانند گلوکز یا گالاکتوز).
در حالی که قند میوه و عسل به طور کلی بی خطر در نظر گرفته می شوند، مصرف بیش از حد آن می تواند منجر به هیپراوریسمی شود، وضعیتی که در آن سطح اسید اوریک در خون افزایش می یابد. همچنین اختلالات گوارشی همراه با مشکل در هضم یا جذب قندهای میوه از رژیم غذایی وجود دارد. سوء جذب فروکتوز فقدان توانایی روده کوچک برای جذب این قند خاص است که در نتیجه غلظت بالایی از قند در دستگاه گوارش ایجاد می شود. علائم و تشخیص این وضعیت مشابه عدم تحمل لاکتوز است و درمان معمولاً شامل حذف مواد غذایی است که باعث عدم تحمل لاکتوز می شود.
یک بیماری جدی تر، عدم تحمل فروکتوز ارثی (HFI) است، یک اختلال ژنتیکی که شامل کمبود آنزیم های کبدی مورد نیاز برای هضم فروکتوز است. علائم معمولاً شامل ناراحتی شدید دستگاه گوارش، کم آبی بدن، تشنج و تعریق است. در صورت عدم درمان، HFI می تواند باعث آسیب دائمی کبد و کلیه و حتی مرگ شود. اگرچه HFI بسیار جدی تر از سوءجذب فروکتوز است، درمان مشابه است و معمولاً مراقبت می شود تا از هر گونه غذای حاوی فروکتوز میوه یا مشتقات آن اجتناب شود.
We use cookies to offer you a better browsing experience, analyze site traffic and personalize content. By using this site, you agree to our use of cookies.
Privacy Policy